شبلی موافقت را گِلی انداخت، حسین بن منصور آهی کرد؛ گفتند: از این همه سنگ چرا هیچ آه نکردی از گِلی آه کردن چه سّر است؟ گفت: آن که آنها نمی دانند معذورند؛ از او سختم می آید که می داند که نمی باید انداخت!!! تذکره الأولیاء، عطّار.
سکوت رسانه های جمهوری اسلامی چرا؟؟؟ سکوت دولت اسلامی چرا؟؟؟ سکوت حاکمیّت ولی فقیه چرا؟؟؟ سکوت دولت امام زمان(عج) چرا؟؟؟!!! آیا امکان ندارد به اندازه ای یک صدمِ سیل طبیعی پاکستان، از سیل ساختگی خانمان برانداز تروریسم تکفیری های پاکستان بگویند؟؟؟ آیا تا کنون فکر کرده اند و گفته اند که خطر وهابیت و جهّال سلفی ها بیشتر و بالاتر از صهیونیسم جهانی است؟؟؟!!! آیا دیپلماسی دولت اسلامی تا کنون چه اقدام عملی در این راستا انجام داده است؟؟؟ آیا شرعاً حرام و عرفاً نارواست که مقداری از کمک های مردمی به خانواده های شهدایی اختصاص پیدا کند که به ندای خمینی کبیر لبیک گفته اند و به جرم دفاع و حمایت از مظلومیت فلسطین جام شهادت نوشیدند؟؟؟
سایت خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ نوشت: مظلومیت رسانهای فدائیان شهید روز قدس: مسلمانان، در روز جهانی قدس، در سرتاسر عالم ندای خمینی کبیر را لبیک گفتند و برای آزادی فلسطین مظلوم به خیابانها شتافتند. این یعنی همان چیزی که در گذشته برای طرفداران امام و انقلاب، رؤیایی شیرین بود، اینک با لطف خداوند و بنیان مرصوص مؤمنان، جامه حقیقت پوشیده است و ندای امام، در جای جای جهان، کاخ زورمداران را به لرزه در می آورد.
اینک همهی راهیان راه امام خرسند شدهاند و تلاش میکنند این واقعیت شیرین را به یکدیگر تبریک بگویند؛ و میکوشند تا با استفاده از این فرصت طلایی، توجه مردم دنیا را بیش از پیش به فلسطین جلب نمایند ؛ و چون میدانند که رسانههای دنیا در طرف مقابل قرار دارند، تلاش میکنند که به تناسب دروغپردازی های آنها، دنیا را با حقایق گذشته، موجود و آینده آشنا سازند.
پوشش رسانهای روز قدس خوب بلکه عالی بود و رسانههای جمهوری اسلامی در انعکاس اخبار و گزارشهای روز قدس از داخل و خارج از کشور، خوب عمل کردند ؛ اما در این میان، نقصی نیز وجود داشت که موضوع اصلی این نوشتار است:
شهادت 73 تن از سربازان روز قدس
جوانان سازمان دانشجویی و ولایی "دانشجویان امامیه" (ISO) در شهر کویتهی پاکستان به عشق امام و رهبری و برای آرمان بزرگ مسلمانان ـ آزادی قدس شریف ـ به میدان آمده بودند. آنها با وجود خطرات فراوان سالهای اخیر به میدان آمده بودند تا ندای امام(ره) را در کشوری که از توطئههای آمریکا و اسرائیل و وهابیت زخمی است سر دهند.
جمعیت جوانان، همین که به محل استقرار رسید، در جایی که قرار بود پرچمهای آمریکا و اسرائیل به آتش کشیده شود و قطعنامه روز قدس قرائت شود، مورد یک حمله تروریستی انتحاری قرار گرفت. بر اثر این حمله، در حدود 30 نفر از جوانان ولایتمدار امامیه به شهادت رسیدند.
اما کار تروریستها به همین جان ختم نشد؛ بلکه تیراندازی نیروهای پلیس و شبهنظامیان هماهنگ با تروریستها مرحله بعدی عملیات تروریستی بود که بر اثر آن بیش از 40 نفر به شهادت رسیدند. (در سال 2004 نیز در عملیاتی مشابه، تروریستها به عزاداران عاشورا حمله کردند و چند نفر را به شهادت رساندند؛ اما پس از آن نیروهای شبهنظامی و همچنین نیروهای موسوم به "نیروی ضد ترور ـ Anti Terror Force یا ATF" به عزاداران بیدفاع حمله کردند و تعداد شهداء به هفتاد نفر رساندند!).
به دنیال این حادثه تروریستی و شهادت بیش از هفتاد نفر از سربازان روز قدس و لبیکگویان به ندای امام خمینی(ره)، شیعیان با مراجعه به اداره پلیس، قصد شکایت از تروریستها را داشتند اما پلیس حتی از ثبت شکایت علیه تروریستها نیز امتناع ورزید! آخر قاتل چگونه میتواند راضی به ثبت شکایت علیه خودش شود؟!
مظلومیت رسانهای فدائیان شهید روز قدس
پوشش رسانهها نسبت به راهپیماییهای روز قدس در ایران و جهان بسیار خوب بود؛ اما مظلومیت آنهایی که برای برگزاری روز قدس، جان خود را به عنوان بهاء پرداختند مسکوت ماند و رسانههای جمهوری اسلامی ایران غیر از چند خبر کوتاه چیزی در این زمینه منعکس نکردند.
سؤال این است که: اگر این افراد در چنین روزی و در چنین حالی، در عراق، لبنان یا فلسطین کشته میشدند باز هم همینگونه به ورطه فراموشی سپرده میشدند؟
و اینکه: با این سیاست، شیعیان و ولایتمداران پاکستان ـ بویژه در شهر کویته ـ با چه پشتوانهای میتوانند راهپیمایی روز قدس برگزار کنند؟
فرمانده پلیس ایالت بلوچستان پاکستان ادعا کرده است که "این عملیات، انتحاری بود؛ و قابل مهار نبود؛ و اگر شیعیان از مسیر معین خود منحرف نمیشدند این اتفاق روی نمیداد؛ و ... !!". مفهوم این سخن و سخنان اینگونه این است که مقامات پاکستان راضی به شعار علیه اسرائیل و آمریکا نیستند و بین تروریستها و نیروهای دولتی نیز هماهنگی کاملی وجود دارد. هدف مشترک آنان هم این است که شیعیان کویته به طور خاص فراموش کنند که شیعه هستند و ولایی و عاشق جمهوری اسلامی و رهبری هستند، بلکه باید در جامعه آنجا به طور کامل منحل شوند و روز قدس و همه مشخصات انقلابی، شیعی و اسلامی خود را از دست بدهند و به زندگی ذلتآمیزی تن دهند.
امید میرود رسانههای انقلابی به این امر بپردازند و شخصیتهای بزرگ شیعه نیز این اقدام را محکوم کنند. اکنون متأسفانه مقامات پاکستانی با یک دست، کمکهای بیدریغ مردم، مراجع و دولت ایران را دریافت میکنند و با دست دیگر، در کنار تروریستهای تکفیری و صهیونیستپرست به کشتار روزهدارانی می پردازند که با پیروی از خمینی و خامنهای، در شهر پر خطر کویته، شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل سر میدهند.